Bebopa: jazzaren hizkuntza

JOAQUIN CHACÓN

Bebopa: jazzaren hizkuntza

Testuan zehatz-mehatz azaltzen dira be-bop hizkuntzaren baliabide bereizgarriak, hizkuntza hori baita jazzeko inprobisazioaren hizkuntza melodikoaren ondorengo garapenaren jatorria, erritmoari, melodiari eta harmoniari dagokienez.

Nagusiki horizontalak (linealak) diren linea melodikoekin egindako inprobisazioaren alderdiak zehazten dira, betiere iragaite-notadun eskaletan, hurbilketa kromatikoetan eta abarretan oinarrituta, hizkuntza horren bereizgarri baitira; nagusiki bertikalak ere aztertzen dira, arpegioetan, erresoluzio melodikoetan eta patroi digitaletan oinarrituta, baita motibo-garapenak ere, gida-noten eta bestelako baliabide melodiko erritmikoen erabileran oinarrituta. Material osoan lan-metodologia bat proposatzen da landutako alderdi bakoitzerako, adibide ugarirekin, eta diskografiaren eta bibliografiaren erreferentziak emanda; horretaz gain, gitarra-jotzaileei eta piano-jotzaileei atal berezi bat eskaini zaie. Atal horretan, sisteman oinarritutako voicing-en erabilera azaltzen da, eta erritmo-sekzioaren barruko comping-aren alderdia ere lantzen da.